23 yaşındaki Hasan da tutuklandı. Yolculuğun bir noktasında botu kullanan kişi olmuştu. Bu nedenle de “23 kişinin hayatını tehlikeye atarak bir kişinin de (N.’nin oğlu) ölümüne sebep olma” ağırlaştırıcı sebepleriyle birlikte “24 üçüncü ülke yurttaşlarını Yunan sınırları içerisine izinsiz taşımaktan” (kaçak sokmaktan) suçlanıyor. Bir kişinin ölümünden ömür boyu hapis cezasının üstüne, taşınan her bir kişi başına da 10 sene daha hapis cezasıyla yargılanıyor. Cezanın toplamı 230 yıl ve üstüne ömür boyu hapis cezasına denk geliyor.

N.’nin davası türünün ilk örneği olsa da, Hasan’ın suçlandığı “kaçak insan taşıma” suçlamaları, tek başına bir örnek değildir, aksine Avrupa’nın caydırıcı politikalarının bir başka tipik yönünü yansıtmaktadır. CPT – Aegean Migrant Solidarity, borderline-europe (CPT – Ege Göçmenler Birliği, Avrupa sınırı) ve Deportation Monitoring Aegean’ın (Ege Sınırdışı Takibi) belgelediği üzere, bu tür suçlamalarla aleyhte dava açmak, yıllardır Yunanistan hükümetinin göçmenliği yasa dışı göstermek için sistematik olarak uyguladığı bir politikadır. Bu akıl dışı düşüncenin temelinde, Yunanistan sınırından insan taşıyan bir aracı kullandığı görülen her insanın, kişinin kendisi de koruma talebinde bulunuyor olsa bile, bir suç işlediği kavramı yatıyor. Polisler, rutin olarak bot başına bir ya da iki kişiyi tutuklayarak, yüzlerce göçmeni bottan alarak doğrudan hapse gönderiyorlar.

Avrupa deniz kurtarma ekipleri ve aktivistlerinin suçlamaların hedefinde olması fazlaca dikkat çekerken, Avrupa vatandaşı olmayanların aynı suçlamalarla karşı karşıya kalmasına ilişkin günlük uygulama neredeyse fark edilmemektedir.  Ancak bu insanlar, “izinsiz girişe yardım”, yani bir diğer adıyla “kaçakçılık” gerekçesiyle tutuklanan ve hapsedilenlerin çoğunluğunu oluşturuyorlar. Varır varmaz tutuklananların büyük çoğu, bırakın dış desteği, uygun yasal savunmaya bile erişemiyorlar. Yunanistan'ın "kaçakçılığı" cinayetten daha ağır bir şekilde cezalandırmasıyla, bu durum Avrupa'ya güvenlik arayışı içerisinde gelmiş insanların onlarca yıl parmaklıkların arkasına atılmasıyla sonuçlanıyor.

Avrupa Birliği'nin kapalı sınırlar politikasının insanları ulaşım için güvenli olmayan ulaşım yöntemlerini kullanmak zorunda bırakmasına ve sınırdan geçmek için başka insanların yardımına muhtaç kalmalarına rağmen bu suçlamalar yapılıyor. Hiçbir güvenli ve yasal yol bulunmadığından, sözde “kaçakçılar” aslında insanların güvenliğe ulaşmasının tek yoludur. Bunun yanında, mültecileri “kaçakçılıkla” suçlamak, sığınma hakkına karşı yapılan doğrudan bir saldırıdır.

Dimitris Choulis, avukat: “Bunu yaparak, başka hiçbir çaresi olmayan sığınmacıları suçluyoruz. Yolculuk sırasında, hayatlarını kurtarmak için yapabilecekleri tek şeyin botu kullanmak olduğu bir süreç var.”

Hasan: “Bizler yalnızca göçmenleriz ve göçmenler gelmek istediğinde, kaçakçılar gelmiyor. Kullanmayı bilseler de bilmeseler de, varılacak noktaya kadar botu göçmenlerin kendilerinin kullanması için zorluyorlar.”

N. dahil olmak üzere tüm yolcular, Hasan’ın yalnızca botu mecburen birinin kullanması gerektiği için kullandığına dair ifade vermiş olsalar da, Hasan tutuklandı. Yolculardan biri olan İbrahim, “Hasan tekneye binerken felçli annesini sırtında taşıyordu”, diye hatırlıyor. N., çocuğunun ölümünden Hasan’ı suçlamadığını ve bu tehlikeli yolculuğa çıkmaktan başka hiçbir çareleri olmadığını üstüne basa basa söylüyor.

N.: “Ne kadar tekrar ederseniz edin, bu sürücünün hatası değildi. O sadece bir göçmen ve kendi ailesi de oradaydı. Yanlış bir şey yapmadı, hiçbir suçu yok. Sizden tek isteğim, bu insanı serbest bırakmanız”.

Bunun yerine N., 23 Mart 2021 tarihinde Yunanistan Sahil Güvenliği’ne, kurtarmayı geciktirdikleri ve yardım sağlamadıkları ve bu nedenle de N.’nin oğlunun ölümüne yol açtıkları gerekçesiyle dava açtı. Oğlunun mezar taşında “deniz değil, rüzgâr değil, politika ve korku yüzünden” yazıyor.

7 Kasım 2020’deki kaza ve N.’nin oğlunun ölümü ne N.’nin ne de Hasan’ın suçu, ne de talihsiz bir trajedidir. AB’nin giderek şiddeti artan bir şekilde sınırlarını kapatmasının ve insanlara, giderek daha fazla hayati tehlike arz eden yolculuklarda hem kendi hayatlarını hem de ailelerinin hayatlarını riske atmaktan başka bir seçenek bırakmamasının doğrudan bir sonucudur. N. ve Hasan, dikkatleri AB’nin bu ölümlerdeki sorumluluğundan uzaklaştırmak için günah keçisi ilan ediliyorlar. Suçu zaten en çok acıyı çekmiş insanlara atıyorlar.

AB, insanların Avrupa’ya gelmesini ne pahasına olursa olsun durdurma girişimlerinde, çok daha acımasız ve akıl dışı önlemlere başvuruyor.

Hasan: “Bu, sona ermeli. Ailemin geçimi benim üzerimde ve onlara bakmak zorundayım çünkü annem felçli, çok genç bir kız kardeşim var ve erkek kardeşimin ise psikolojik sorunları var. Onlarla olmak zorundayım. Ailemin tek bakıcısı benim. Ve şu an, bu bot kullanıcısı hikâyesi yüzünden, ne yapmam gerektiğini bilemez haldeyim.”

Taleplerimiz: